Je ziet ze voor het eerst bij de deelnemersdagen. Iedereen die al eerder meedeed aan Alpe d’HuZes kent ze van de finish: Meintje, Tilly, John en Robin. Hun belangrijkste taak: iedereen een zo mooi mogelijke finish geven, met ruimte voor persoonlijke verhalen en emoties. Maar natuurlijk hebben ze ook zelf hun verhaal waarom ze hier weer zijn. En graag delen ze hun tips voor een perfecte finish.
Deze vier ‘finishentertainers’ zijn al een heel wat jaren actief voor Alpe d’HuZes. Ze vinden het een eer om de fietsers en lopers binnen te halen en een podium te geven voor hun verhalen. Om berichten van supporters te delen of een favoriet finishlied te regelen. Maar je komt ze ook op andere plekken tegen, zoals bij de start in de vroege ochtend, blij in de rij, de pubquiz en de saamhorigheidsklim.
Ladyspeaker
Meintje fietst dit jaar voor de 13e keer, op woensdag tijdens de Zus. In haar denkbeeldige rugzak neemt ze een aantal mensen mee die te maken hadden met kanker. Zoals haar vader die overleed toen ze nog een puber was. Sinds 2016 staat ze ook als ‘ladyspeaker’ bij de finish. Vooral kinderen die meedoen kunnen op een warm onthaal rekenen. Meintje: “Soms schiet ik vol als ik ze over de finish zie komen. Als 14-jarige had ik het zelf ontzettend nodig gehad, een manier om verdriet om te zetten in actie. Goed om te zien dat steeds meer scholen kinderen de ruimte geven om mee te doen, en dat mogen er nog veel meer worden. Ze steken heel wat op tijdens de Alpe-week.”
Slikken
Tilly was er 10 jaar geleden voor het eerst bij, samen met haar dochter als supporter van haar schoonzus. Die fietste om te vieren dat ze 5 jaar kankervrij was. “Het jaar daarna zat ik in de organisatie van dat team en gingen we met het hele gezin de berg op. En toen er een plek vrij kwam bij team entertainment hoefde ik niet lang na te denken. Ik ben geen enorme fietser, maar kletsen gaat me wel ontzettend goed af en je moet doen waar je goed in bent. Dus deed ik auditie, best spannend, en daar kwam ik ook Meintje en Robin tegen. Ik vind het een enorme eer om dit te mogen doen. Soms is het slikken, bijvoorbeeld als ik iemand met een foto van een klein kindje boven zie komen. Dan weet ik weer waarom ik hier ben, trots ook om dit samen met mijn familie te doen.”
Sterrenpak
Robin is de man met het sterrenpak, met in elke ster een naam van iemand die is overleden aan kanker. “Het is voor veel mensen een emotioneel moment om die naam op mijn pak te schrijven. Na een overlijden, schrijf je die naam bijna nooit meer. Ook dit jaar zijn alle sterren weer vol. Aan het eind van de week laat ik mijn jasje, samen met al die namen en verhalen, achter op de berg.” In het dagelijks leven is Robin docent aan het Grafisch Lyceum Rotterdam en begeleider van een grote groep studenten en leraren die elk jaar meedoen aan Alpe d’HuZes. Daarnaast is hij, zoals hij het zelf noemt, ‘beroepsouwehoer’ en o.a. stadionspeaker. Geen verrassing dus dat hij glansrijk door de auditie kwam.
De Kievit
John Heijligers kwam een jaar later bij het team en is de enige die geen auditie hoefde te doen. John had dan ook 4 jaar toneelschool op zijn cv staan. “Met een goede vriend had ik urenlange gesprekken over de liefde, het leven en de dood. Tot hij op een dag belde en zei: “Ik voelde me niet zo lekker, ben naar de dokter gegaan en heb nog 6 weken…” We hebben nog een geweldig mooi laatste gesprek gehad. Toen hij was overleden wilde ik wat doen voor kanker, maar wist niet wat. Als oud-wielrenner was ik fan van Mels de Kievit, een in Zuid-Holland wereldberoemde speaker bij wielerwedstrijden. Als ik dat toch ooit mocht doen. En die droom kwam uit.”
Vreemden worden vrienden
Als je vraagt naar memorabele momenten is het even stil. Eigenlijk vinden ze iedere finish bijzonder, want iedereen neemt herinneringen mee aan mensen die hun dierbaar zijn. John: “Mensen durven zich open te stellen, durven emoties te laten zien. Sommigen nemen verdriet mee, anderen zijn uitgelaten, alle emoties zijn goed. En er is zeker ook ruimte voor een grap en een grol.” Robin vertelt over de bijzondere band die mensen krijgen: “Sommigen mensen vergeet je nooit. Vreemden worden hier vrienden, vrienden voor het leven.” Tilly: “Mensen zien elkaar hier, er is plek voor iedereen, voor elk verhaal. Niet alleen op de finish, maar ook daarbuiten. Het gaat al snel over waarom je hier bent en dan gaat het ook echt ergens over.” Meintje: “Als je iets wil vertellen, weet ons te vinden. Je bent welkom om je verhaal te delen.”
Supporters
De finishentertainers zijn er niet alleen voor de deelnemers maar ook voor hun supporters. Die hebben een belangrijke taak: de fietsers en lopers ondersteunen op hun weg naar boven, bijvoorbeeld door hun namen te roepen. John: “Het is genieten als supporters uit hun dak gaan. Als je gezien wordt, geeft dat energie. Soms zien we mensen uren langs de kant wachten op die ene deelnemer, die onderweg naar boven is. Heb je een berichtje voor iemand die bijna finisht of een favoriet liedje? Alles mag en kan. Spreek ons aan, of beter nog: geef ons een briefje met naam en startnummer en in een paar woorden het bericht. Want soms onthouden we het allemaal niet meer.”
Aanzoek
Zo af en toe komt er zelfs een huwelijksaanzoek voorbij. Meintje was een van die gelukkigen: “Tijdens de editie van 2019 heb ik Michel geholpen met een jasje dat verstrikt raakte in zijn achterwiel in de finishstraat. Dit leidde tot een mooi liefdesverhaal. Corona gooide roet in het eten, maar twee jaar laten vertrokken we samen naar Frankrijk. Na zijn 6e beklimming vroeg hij me ten huwelijk in de finishstraat; een heel, heel bijzonder moment.”
Cadans
De vier finishentertainers kijken uit naar de koersdagen. Tilly: “Het moment dat je na de start achterop de motor omhoog gaat. Je hoort de cadans van voetstappen en het ‘geklik’ van de fietsers. De donkere berg die langzaam wakker wordt, met al die kaarsen… Dan is het echt begonnen.” John: “En dan de spanning wanneer de eerste boven komen en al die duizenden die daar achteraan komen.” Meintje knikt: “Je gaat de deelnemers herkennen die vaker omhoog gaan.” Robin tot slot: “Het worden twee lange, drukke dagen, maar wij blijven staan tot iedereen binnen is. Een broodje hotdog, een dutje tussendoor en vooral al die saamhorigheid geven ons energie!"
6 tips voor de perfecte finish
Duizenden deelnemers hebben Meintje, Tilly, Robin en John in de afgelopen jaren bij de finish onthaald. Ze weten dus als geen ander hoe je het best over de finish gaat.
- Zorg dat je deelnemersbordje goed te zien is. Als fietser hang je het bordje aan het stuur vóór de remkabels en (hard)lopers dragen het bordje op hun buik.
- Houd in de finishstraat afstand tot je voorganger. Zo zien wij je aankomen en is er alle ruimte voor een mooie finishfoto.
- Lopers houden rechts en de fietsers rijden in het midden en links.
- Geniet van je finishmoment, neem de tijd en fiets of loop rustig over de streep.
- Wil je iets zeggen of delen, ga dan naar één van de finishentertainers.
- Ga niet vlak na de finish stilstaan, dit kan gevaarlijk zijn; achter de finish is alle ruimte om te knuffelen.
