“Heel gek misschien, maar ik wist dat ik een keer kanker zou krijgen”, vertelt Dirk Kamminga. “Mijn vader is overleden aan kanker, mijn moeder heeft kanker gehad en mijn zus is er ook aan overleden. Dus de kans was groot dat ik het ook zou krijgen.”
En dat bleek: in het voorjaar van 2020 werd bij Dirk prostaatkanker geconstateerd en misschien ook kanker in de lymfeklieren. Hij moest snel geopereerd worden. Maar in die periode dook net corona op, waardoor er geen plek voor hem was in een Nederlands ziekenhuis. Hij werd in Gent België geholpen.
Alleen
“Dan lig je daar in een ziekenhuis in België, geen bezoek mogelijk en helemaal alleen. Ik zou geopereerd worden met de ‘Da Vinci robot’, maar dat kon door corona niet doorgaan. Ik werd op de ouderwetse manier geopereerd. Mijn prostaat is weggehaald samen met mijn zaadblaasjes en lymfeklieren. Als je daar ligt, besef je pas wat een techniek en kennis er al is!”
Het grote herstel
Drie dagen later liep hij alweer door het ziekenhuis: “Nog wel met veel slangen en zo, maar ik was weer op de been. Mijn conditie was goed, had de specialist al gezegd. Aan het eind van de week kon mijn vrouw me weer komen halen. En toen kwam het grote herstel. De eerste weken liep ik nog met een katheter, maar die ging er snel weer uit en dan moet je weer leren om alles op te houden. Ik liep elke dag met incontinentiebroekjes. Geen fijne tijd, maar toch fijn dat er dit soort producten zijn.”
Dagboek
Alpe d’HuZes 2020 zat er voor Dirk niet in. Voor niemand, bleek later. Want door corona werd de jubileumeditie verzet. En dus kon hij zich richten op koersjaar 2021.
“Het herstel ging langzaam maar wel goed, en bij de eerste test na drie maanden bleek dat de kanker nog niet was teruggekomen. Goed nieuws dus! Toch liet de hele ervaring Dirk niet los. Logisch. “Ik bleef ermee in mijn hoofd zitten en toen heb ik alles van mij af geschreven in een dagboek. Dat heb ik laten drukken en daarvan is een grote partij verkocht. Een groot deel van de opbrengst gaat natuurlijk naar KWF. Dat heeft mij heel erg goed gedaan.”
Boost
Begin 2021 stelde hij zichzelf weer een doel: 1000 kilometer wandelen in 3 maanden tijd. “Meteen een leuke training voor de berg in Frankrijk”, vond Dirk. “En het is mij gelukt! Elke dag, 3 maanden lang, 7 dagen in de week wandelen. In 88 dagen had ik mijn 1000 km erop zitten, dat gaf mij een boost. Heel jammer dat ook de editie van 2021 niet doorging, maar wel een goede beslissing van de organisatie. Vanaf mijn eerste deelname in 2016 ben ik besmet met het Alpe d’HuZes-virus. Ik kijk er dan ook heel erg naar uit om in 2022 weer naar onze berg te gaan.”
Opgeven is geen optie
Dirk staat nog wel onder controle, maar de kanker is nog steeds weg. “Vandaag was mijn vierde grote controle en de uitslag was goed! Superblij! Ik hoef nu pas over een jaar terug te komen.”
Wat een opluchting. Proost, Dirk!
Hij is alweer druk bezig met voorbereidingen voor 2022: “Huisje op de berg was al geregeld, busreis ook. Ik kan niet stil zitten en er is gewoon veel geld nodig voor onderzoeken. Dus we gaan er weer voor. En het leuke is, ik zie dat het mensen raakt wat ik doe, want mijn teller staat al op ruim 1700 euro. En als ik dat dan zie dan zeg ik elke keer tegen m’n vrouw “Dat hebben we goed gedaan, maar we gaan door, want opgeven is geen optie!”
https://www.opgevenisgeenoptie.nl/fundraisers/wwwalpdunoordnl
www.go-rtv.nl/dirk-kamminga-uit-sas-van-gent-loopt-duizend-kilometer-voor-het-kwf
