Alpe d'HuZes met de paplepel ingegeven krijgen. Dat overkwam de nu 13-jarige Anne van Dongen uit Chaam. In 2012 was ze er voor het eerst bij. Veel kan ze zich niet herinneren. “Dat heeft niet alleen met mijn leeftijd te maken”, zegt Anne. “Die eerste klim deed ik in de kinderwagen. Papa en mama duwen, voor hun best vermoeiend. Op menige foto zie je dat ik tijdens die klim lekker lag te slapen....”
Sindsdien is Anne een vaste waarde tijdens de koersweek. Als lid van 'Team Acht van Chaam' met als teamleider Anne's vader Adrie
Gebroken belofte
In 1996 overleed Adrie's moeder. Op haar sterfbed moest Adrie beloven geen geld meer te doneren aan KWF Kankerbestrijding. Ze was van mening dat haar artsen te laat de diagnose baarmoederhalskanker hadden gesteld. Aan die belofte heeft Adrie zich niet gehouden: “Jarenlang hoorde ik radiospotjes over Alpe d'HuZes. Dat leek me een onvergetelijke gebeurtenis. De afspraak met mijn moeder hield me tegen, tot 2011. Onze vriend John Cornelissen, eerder hersteld van nierkanker, kreeg opnieuw deze diagnose. De artsen konden niets meer voor hem betekenen. Door deel te nemen aan Alpe d'HuZes hoopte hij de rust te krijgen het aanstaande afscheid een plekje te geven.”
Weet waaraan je begint
John deelde zijn voornemen met Adrie en vertelde dat hij een hotel in Grenoble geboekt had. Dat leek Adrie geen goed idee. “Te ver weg van de Alpe, te vermoeiend voor John”, licht Adrie zijn initiatief toe om de organisatie van John's laatste wens op zich te nemen. “In mijn vriendenkring kon ik een camper lenen zodat we dicht bij het event konden zijn. Dat was nodig omdat John's conditie snel achteruitging. Zelf de Alpe fietsen zat er niet meer in. Dus hebben Bart, John's zoon, en ik de berg bedwongen. Tja, daar is het spreekwoordelijke Alpe d'HuZes virus op mij overgeslagen. Vanaf toen hebben we jaarlijks een team op de been gebracht. Met een knipoog naar de jaarlijkse wielerronde in zijn woonplaats lag de naam 'Team Acht van Chaam' voor de hand. Het kost me tussen januari en juni weliswaar veel tijd, het doel is het meer dan waard. Kanker moet de wereld uit. Tot nu toe hebben we ruim 5 ton kunnen bijdragen. Mijn moeder zal, ondanks het breken van die belofte, trots zijn!“
Zitten, lopen, fietsen
Ging Anne de eerste keer nog per kinderwagen de berg op, hoe ouder ze werd hoe meer eigen energie in de beklimmingen zat. Ze wandelde aan de hand van moeder Anky, fietste op de aanhangfiets achter moeder Anky. En toen het mocht op haar eigen fiets. Dat gaat ze deze keer ook doen. Goede basistraining is haar dagelijkse ritje naar school in Breda, enkele reis 17 kilometer. Zoals ze op de basisschool in Chaam geen kans voorbij liet gaan haar klasgenootjes te vertellen over haar avonturen in Frankrijk zal Anne ook haar nieuwe vriendinnen in Breda ervan doordringen hoe belangrijk Alpe d'HuZes voor haar is.
Het Alpe d’HuZes virus zit in het gezin
Niet alleen haar ouders hebben Anne enthousiast gemaakt voor Alpe d’HuZes. Broer Henryc maakte ook in 2012, 10 jaar oud, zijn eerste Alpe d’HuZes klim. “Per fiets en niet in de kinderwagen, zoals ik,” licht Anne toe. “In tegenstelling tot mij heeft hij wel bewust de lijdensweg van John meegemaakt. Dat verklaart zijn motivatie om sindsdien elk jaar de berg op te willen gaan. Ook in 2015, ondanks dat hij ziek was. Hoewel de artsen Henryc hadden geadviseerd een jaartje over te slaan heeft hij de berg twee keer lopend bedwongen. Wat waren we trots op hem!”
De ware Alpe d'HuZes'ser
Anne gaat er vol voor. “Ik denk niet alleen mee welke acties we op touw zetten om donaties te krijgen. Ik steek ook de handen uit de mouwen, zoals bij het verkopen van kerststukjes en bij de traditionele Alpe d'HuZes wandeling rond Chaam. Tijdens de koersweek doe ik vrijwilligerswerk. Zonder vrijwilligers geen Alpe d'HuZes. Aan de hand van mama heb ik als ukkie al gevlagd in bocht 9.”
Ondanks Anne’s enthousiasme rondom Alpe d’HuZes heeft ze af en toe ook een dubbel gevoel. ”Als we met zijn allen genoeg geld inzamelen zou het mogelijk moeten zijn ooit kanker de wereld uit te krijgen. Maar zolang ik mensen, ondanks alle waarschuwingen, zie roken, heb ik zo mijn twijfels!”
