Anouk Janssen

Alpe d'HuZes 2025

AMOUNT RAISED

486.50

Waarom ik meedoe aan Alpe d'HuZes

Ik doe mee aan de Alpe d'Huzes om geld in te zamelen voor het KWF, Op 8 Januari 2022 om 20:00 is de datum en het tijdstip dat mijn moeder Wilma Andrea Janssen - Modderman, na 17 jaar lang gestreden/en geleefd te hebben met de ziekte kanker is komen te overlijden. 17 jaar lang heb ik vanaf mijn 3e, zowel bewust als onbewust altijd met de gedachte rond gelopen dat ik vroeg of laat afscheid zou moeten nemen van niet alleen mijn moeder, maar ook van mijn allerbeste vriendin Wilma. 
In 2004 kreeg ze de uitslag in het ziekenhuis dat ze borstkanker had, en dat omdat het in het eindstadium werd gevonden de verwachting volgens de artsen was dat het niet meer heel lang zou duren. Mijn moeder had een doel, ze zou hoe dan ook haar zoon en dochter zien opgroeien. Niemand had het aan zien komen, ze had dit overleefd. Maar moest voor de jaren die volgden elk half jaar terugkomen voor onderzoek in het ziekenhuis, om te kijken of het niet nog verder uitgezaaid zou zijn. Het was een hele tijd rustig, in 2015 is doordat onze hond Kliko aan een moedervlek op het scheenbeen vlak onder de knie is gaan knabbelen, niet hard.. maar hij liet overduidelijk merken dat hij dat bepaalde vlekje daar weg wou halen, mijn moeder toch naar de dermatoloog gegaan om te laten kijken wat dit precies zou zijn. Het was weer raak, het was een kwaadaardige melanoom. De moedervlek is weggehaald. Wij zijn Kliko onze hond, hiervoor dan ook erg dankbaar. Zonder hem zouden we het niet hebben opgemerkt. Later bleek dat mijn moeder ook nog een swannoom in de knieholte had.
In 2016 kreeg mijn moeder last van haar rug. Dit bleken uitzaaiingen van de borstkanker te zijn. Het bijna onvermijdelijke laatste stukje was ingegaan. Vele zware levensverlengende behandelingen volgden, wat haar nog 6 jaar leven van redelijke kwaliteit heeft gegeven.
Ik heb vaak met mijn moeder hierover gepraat. Als we erover zouden praten vertelde ze me altijd dat haar geest niet ziek is, maar dat haar lichaam ziek is. En dat ze doordat ze bij ons wil zijn, voor zolang ze kan zou blijven vechten tegen de ziekte die haar lichaam langzamerhand begon uit te putten. Ze heeft niet alleen gevochten, in het begin van mijn stukje, heb ik geschreven over dat ze met de ziekte heeft geleefd. Dat is wat ze heeft gedaan, ze heeft geleefd. Wanneer we met zijn 4en voorheen 5, inclusief onze trouwe viervoeter zouden wandelen waar ze van hield, genoot ze van het met elkaar zijn, van de natuur, van de gezelschap, en kon ze genieten van elke plant, bloem en boom die we tegen zouden komen. Op een gegeven moment kon ze steeds minder ver lopen, werd ze zwakker en voelde ze haar met de seconden meer vermoeid. Het was op een gegeven moment dat ze het erf, ook met een rollator niet meer af kon komen, niet omdat ze niet meer wou. Maar omdat ze niet meer kon. Wat ze dan deed was dat ze haar rollator op de rem zou zetten, erop gaan zitten en heeft ze niets anders dan puur genoten van waar ze nog van kon genieten. 
In de zomer van 2021 was ik veel aan het werk op stal tussen de paarden, waar ik altijd terecht kan. In de tijden dat ik erg in mijn hoofd zat door de stress omdat ik meer bij mijn moeder zat met mijn gedachten dan waar dan ook, was de stal een erg fijne plek om te zijn. Ik heb de liefde voor paarden op een zeer jonge leeftijd waarvan in niet meer kan herinneren wanneer ik van paarden ben gaan houden van mijn moeder. Op een dag in September werd ik nadat mijn moeder uitslag kreeg van de behandelingen opgehaald vanuit stal, en stapte al vragend bij mijn ouders in de auto hoe het was gegaan, ze waren nogal stil. En vertelden mij dat de behandeling waar ze op dat moment in zat niet was aangeslagen en dat ze was uitbehandeld. Ik barstte uit in tranen, mijn wereld stond stil. 
Vanuit hier werd ze toen ze al zwak was steeds zwakker. 

We hebben veel herinneringen gemaakt met onze familie, waar ik voor altijd dankbaar voor zal zijn. Met deze gedachte neem ik haar mee de berg op, helpt u mij de berg op met een donatie? Iedere euro helpt!

My Achievements

Ik heb me ingeschreven

Foto's toegevoegd

Zelf een eerste donatie gedaan

Vijf donaties ontvangen

Streefbedrag gehaald

Streefbedrag hoger dan 3500 ingevuld

Emails verstuurd

Pagina gedeeld op social

Donateurs bedankt

Thank you to my supporters

26

Anoek Boot
13 November 2024

20

Marieke Ten Napel
13 November 2024

25

Siepie Kerstma
13 November 2024

Succes!

26

Ellinor
13 November 2024

Zet hem op meid. Dat wordt een prachtige klim, samen met je moeder op je schouder Gr Ellinor

10

Annika
12 November 2024

26

Minne
12 November 2024

Zet hem op Anouk, grote klasse. Mem zou trots op je zijn.

26

Corina Vogels Modderman
12 November 2024

Corina uit Australië wenst jou heel veel succes.

3

Arjen Osinga
11 November 2024

Klein stuntje in de rug van oud klasgenotje

2.50

Demi Ruijs
11 November 2024

Lieve Anouk, heel veel succes, sterkte en plezier met deze lange wandeling! Je kunt het en zet hem op!

5

Melanie Vaartjes
11 November 2024

Wat zou wilma trots op je zijn. Je moeder was altijd een fijnen en inspirerend persoon om mee te praten. Haar kijk op de wereld was altijd zo inspirerend en mooi om te zien. Ze was altijd blij met de kleine dingen. Straks als je de berg opklimt zou je moeder van dicht bij mee kijken en je aanmoedigen.

10

Hanna Woudstra
11 November 2024

Zo mooi beschreven, knuffel voor jou! Zet m op, je bent een kanjer♥️

25

Jantine
11 November 2024

Wat een supergoede actie, Anouk! Heel veel succes gewenst namens ons allemaal.

10

Anne Peetoom
11 November 2024

20

Ivonne Hulsebos Janssen
11 November 2024

Je bent n kanjer, met tranen in mijn ogen las ik jouw verhaal. Onderzoek blijft nodig zodat velen net als ik in de toekomst kunnen zeggen ex kanker patient. Je moeder zou super trots op je zijn xxc

20

Petra Smit
11 November 2024

Een duwtje in de rug voor jou Anouk. Vind het heel fijn dat je mee gaat doen en ben trots op je. Xx

20

Anouk Janssen
16 October 2024

My Activity: Wandelen