Voor ’t wij gevoel. Voor wij samen tegen kanker, ’t is geen middel maar ’t is het doel.

Voor ’t wij gevoel. Voor wij samen tegen kanker, ’t is geen middel maar ’t is het doel. Opgeven is geen optie!

 Als ik terugkijk op de afgelopen jaren, kan ik niet anders dan constateren dat er veel is gebeurd. Toch is mijn motto altijd hetzelfde gebleven: opgeven is geen optie. Terwijl ik deze woorden schrijf, realiseer ik me dat er nog 11 maanden te gaan zijn voordat ik met pensioen ga. Maar zover is het nog niet, en ik ben trots en dankbaar dat ik opnieuw gevraagd ben om mijn steentje bij te dragen aan Stichting Alpe d'HuZes, samen met een fantastisch team.

In 2014 vroeg ik mijn fietsmaat Theo Bijkerk om mee te doen aan de Alpe d'HuZes. Het was onze eerste deelname, en samen met anderen hebben we als Team Vrienden tegen Kanker een waardevolle bijdrage opgehaald voor dit geweldige doel. De start van Alpe d'HuZes in 2014 zal ik nooit vergeten. Theo en ik begonnen vroeg in de ochtend, en het was een emotioneel moment toen ik hem in het donker zag wegfietsen. Dat beeld zal ik altijd in mijn geheugen dragen.

Het is bijzonder dat Theo mij in 2024 vroeg om opnieuw mee te doen. Was er twijfel? Absoluut niet. Ik blijf me sportief inzetten voor de strijd tegen kanker, wat er ook gebeurt. Wat deze editie echter extra speciaal maakt, is dat mijn dochter Stefanie nu ook mee doet. Dat maakt het voor mij nog specialer.

Ik sta volledig achter het mooie doel van Alpe d'HuZes. Het raakt me persoonlijk, omdat ik het van dichtbij heb meegemaakt. Mijn vrouw heeft gelukkig de strijd tegen borstkanker gewonnen en is weer gezond, maar ook mijn moeder en broer hebben deze ziekte doorgemaakt. Helaas zijn ze veel te vroeg aan de gevolgen hiervan overleden. Ondanks alles voel ik me sterk genoeg om de berg meerdere keren te beklimmen. In gedachten doe ik dat samen met mijn broer en moeder, maar ook met onze eerste kleinzoon Job, die na een kort ziekbed veel te vroeg overleed. Zij geven me de kracht om door te zetten en mijn bijdrage te leveren aan de strijd tegen kanker. Alpe d'HuZes is voor mij een manier om hun herinnering te eren en samen te blijven strijden voor een wereld zonder kanker.

Met het team van TB Plus en Interstream Barging ga ik me volledig inzetten om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor Alpe d’HuZes. Samen staan we sterk in de strijd tegen kanker.

Alp du Huzez 2014,2015 en 2016

Waarom doe ik mee: Mijn moeder is lang geleden overleden aan leukemie. Mijn broer Jan is 5 jaar geleden na een ziekte bed van twee jaar aan een bloedziekte overleden.

Mijn broer Jan had dezelfde ziekte symptomen als mijn moeder en ondanks stamcel donatie van mijn zus heeft Jan na veel ziekenhuis in en uit het uiteindelijk opgegeven.

Niet alleen voor mijn familie maar ook voor vele andere zoals Arie en Mike die te maken hebben met de vreselijke ziekte zal ik via een sportieve manier voor het goede doel de berg op gaan fietsen.

Onze dochter Mariëlle was op 30 augustus 2013 bevallen van een mooie jongen Job.

Schoonzoon Jelle en onze dochter waren trots en wij als Opa en Oma uiteraard ook. Helaas is Job na 9 dagen ten gevolge van een Hypo Plastisch Linker Hartsyndroom op 9 september 2013 in het Sophia ziekenhuis overleden. Helaas is bij een ander ziekenhuis een fout bij de 20 weken echo gemaakt want toen hadden ze vermoedelijk kunnen zien dat zijn hartje niet volgroeid was en had het leed minder voor hem geweest. In veel gevallen wordt de zwangerschap bij 20 weken afgebroken. Onze dochter en schoonzoon hebben na de diagnose besloten om Job niet meer te laten behandelen omdat de kans heel groot was dat Job er na hele grote operaties er niet meer zou kunnen zijn of dat hij een kasplantje zou kunnen worden. Moedig en sterk hebben jonge ouders toen deze keuze gemaakt en wij hadden daar heel veel respect voor. Het verliezen van ouders, mijn schoonvader, zwager, schoonzus en broer was zwaar en het overkomt ons allen, maar het verdriet wat wij de afgelopen tijd hebben gehad is het ergste wat wij ooit hebben meegemaakt.

Op 23 oktober 2014 is onze lieve kleindochter Tess geboren en wij zijn heel blij dat alles nu wel goed gaat. Met Tess is het verdriet van het verlies van Job iets minder maar Job zal altijd in ons hart aanwezig zijn. Het verlies van Job ons ventje was erg groot en tijdens een herdenking dienst in Sophia waar Job zijn naam werd genoemd hoorden wij dat er veel kinderen aan kanker waren overleden. Tijdens de bijeenkomst was er een verhaal dat een vader tegen zijn twaalf jarige dochtertje moest gaan vertellen dat vanwege de gevolgen van de vreselijke ziekte kanker ze niet lang meer te leven had. Het verhaal wat de vader vertelde deed alleen al pijn om te horen dus of het nu kinderen of volwassenen zijn.

2016 wordt voor mij ook een bijzondere Alp du Huzes, want mijn schoonzoon Jelle gaat ook de berg beklimmen. Samen met hem wil ik fietsen. Voor 't wij gevoel. Voor wij samen tegen kanker. Het is geen middel maar 't is het doel.

 Opgeven is geen optie!

Make a Memory Mont Ventoux 2017,2018 en 2019

Waarom doe ik mee:

Onze dochter Mariëlle was op 30 augustus 2013 bevallen van een mooie jongen Job.

Schoonzoon Jelle en onze dochter waren trots en wij als Opa en Oma uiteraard ook. Helaas is Job na 9 dagen ten gevolge van een Hypo Plastisch Linker Hartsyndroom op 9 september 2013 in het Sophia ziekenhuis overleden. Helaas is bij een ander ziekenhuis een fout bij de 20 weken echo gemaakt want toen hadden ze vermoedelijk kunnen zien dat zijn hartje niet volgroeid was en had het leed minder voor hem geweest. In veel gevallen wordt de zwangerschap bij 20 weken afgebroken. Onze dochter en schoonzoon hebben na de diagnose besloten om Job niet meer te laten behandelen omdat de kans heel groot was dat Job er na hele grote operaties er niet meer zou kunnen zijn of dat hij een kasplantje zou kunnen worden. Moedig en sterk hebben jonge ouders toen deze keuze gemaakt en wij hadden daar heel veel respect voor. Het verliezen van ouders, mijn schoonvader, zwager, schoonzus en broer was zwaar en het overkomt ons allen, maar het verdriet wat toen hebben gehad is het ergste wat wij ooit hebben meegemaakt.

Op 23 oktober 2014 is onze lieve kleindochter Tess geboren en wij zijn heel blij dat alles nu wel goed gaat. Met Tess is het verdriet van het verlies van Job iets minder maar Job zal altijd in ons hart aanwezig zijn. Het verlies van Job ons ventje was erg groot en tijdens een herdenking dienst in Sophia waar Job zijn naam werd genoemd hoorden wij dat er veel kinderen aan kanker waren overleden. Tijdens de bijeenkomst was er een verhaal dat een vader tegen zijn twaalf jarige dochtertje moest gaan vertellen dat vanwege de gevolgen van de vreselijke ziekte kanker ze niet lang meer te leven had. Het verhaal wat de vader vertelde deed alleen al pijn om te horen dus of het nu kinderen of volwassenen zijn.

De afgelopen drie jaar heb ik samen met het team Vrienden tegen Kanker via diverse activiteiten mij ingezet in de strijd tegen kanker. Na drie jaar de Alpe ‘Huzes beklommen te hebben vond ik het tijd om iets te gaan doen voor Make a Memory. Twee dagen voordat Job overleed werden wij verrast door deze stichting. Van Job is er toen een schitterende foto rapportage en voetafdrukjes gemaakt. De foto’s van Job staan op het bureaublad van onze pc, in onze kamer maar vooral in ons hart en daar zijn wij de stichting Make a Memory nog steeds dankbaar voor.

Job heeft mij in gedachte de Alp du Huzes opgeduwd en ik weet zeker dat hij dit weer gaat doen om Mont Ventoux te gaan beklimmen.