AMOUNT RAISED
€3391.00
Waarom ik meedoe aan Alpe d'HuZes
Long story short:
Voor die mensen die geen zin hebben om mijn (lange) verhaal te lezen: doneer gewoon, het is nodig. Als je weet wat ik heb meegemaakt (21 juni 2024, midden op de foto) en als je je realiseert hoe goed ik er 'voor weg gekomen ben'. Druk op de button: DONEER! 👉👉👉
Long story:
Ik train mij met mijn gezin suf, om samen goed voorbereid aan de voet van de berg te staan op 5 juni 2025. Zij doen dat voor mij. Met ons vijven beleefden we een hele nare periode en met elkaar zijn we daaruit weer opgestaan. Daarom gaan we volgend jaar samen die berg op en ik weet wat het is. Eerder fietste ik al vijf keer omhoog voor Ad6 in 2013. Ad6 '25: het wordt onvergetelijk.
Dus kort door de bocht: graag je support. Wij trainen als team om bij die berg omhoog te kunnen fietsen en lopen en jij doet een bijdrage. Hoe klein of groot deze ook is, altijd dank daarvoor! Wil je er echt een klap opgeven, maak contact, dan doe ik mijn best om jou of je bedrijf (als je dat wilt) in een schijnwerper te zetten.
Nu mijn motivatie:
Het risico op het krijgen van een tumor stond bij mij altijd onmiskenbaar aan de zijlijn. Niet dat ik er bang voor was, maar zovelen van ons worden er mee geconfronteerd, dus waarom ook niet 'ik'. Het voelt voor mij alsof kanker gewoon staat te wachten, 'no matter what'. Als de wolf die op onze Schoonebeker schapen loert, zo loert de kanker op ons allen.
Vroeger....
Als jochie werkte ik in mijn tienerjaren op een melkveehouderijbedrijf waar de veehouder werd geconfronteerd met longkanker, hij overleed in 1984, ik was veertien. Voor mij de eerste kennismaking met de lijdensweg van de veehouder waarvoor ik graag werkte. Ik zag een plezierig mens, mijn mentor in het 'boere vak', letterlijk wegkwijnen, vreselijk. Ik molk 's ochtends vroeg zijn koeien, kwam daarvoor van thuis aan op de boerderij en zag in het schemer de auto van de dokter. Ik wist met het starten van de melkmachine dat er in het voorhuis een dierbare aan het sterven was. Heel verdrietig was het, ik stond tussen de koeien te huilen in de melkstal.
Veel verdriet had ik op de ijsbaan van Thialf waar ik in de winter van 2011/2012 zonder Gerrit mijn wekelijkse rondjes afwerkte. Daarvoor was ik er altijd samen met Gerrit. Gerrit mijn schaatsmaat. Hoewel we verder niet veel gemeen hadden was schaatsen onze gezamenlijke passie. Eerder al liet ik hem, 'als student diergeneeskunde', opgaan in onze groep van schaatsende dierenartsen en nam hem mee naar de alternatieve 11-stedentocht op de Weissensee in 2005. Gerrit (elektricien) voelde zich thuis in onze groep van dierenartsen. Bij de start van het winterseizoen 2011 kon Gerrit niet goed meekomen op de ijsbaan, hij werd geconfronteerd met een in-operabele, welliswaar goedaardige, tumor van zijn thymus die de hele borstkas door woekerde. Gerrit stierf door deze verstikkende tumor op 2 juni 2012. Ik zat naast zijn sterfbed en droeg zijn kist.
Gerrit was mij reden om in 2013 Ad6 te fietsen, ik fietste (dacht ik) voor Gerrit, maar ik kwam er achter dat ik voor zovelen fietste. Mijn boer uit 1984 'lag in bocht 1', Gerrit lag in de voorlaatste en zo kon ik, bleek mij op de berg, elke bocht wel toeschrijven aan een dierbare of bekende die ik geconfronteerd had zien worden met een tumor.
Bij de saamhorigheidstocht van BIG Challenge laat in de middag van 6 juni 2013 fietste ik de Alpe een vijfde keer omhoog en trof op de weg naar boven een vriendin uit mijn studietijd. Zij vertelde mij en-passant over haar borstkanker. Ik schrok daarvan en moest mij hervatten om bij haar te blijven op de fiets naar boven. Zij herstelde god-zij-dank goed en is er nog steeds. Elke keer als ik haar LinkedIn bijdragen lees denk ik aan haar en aan die keer op Ad6. Heerlijk dat zij er nog is.
Mijn boer van 1984 was een roker, mijn moeder was dat ook. Ik en mijn broertje spoorden in die tijd alle rookwaar in huis op en hielden dat onder de kraan: onze missie tegen moeders verslaving. Zij zei altijd dat ze een gezelligheidsroker was, maar kon het roken gewoon niet laten. Ze rookte niet als een schoorsteen, maar iedere sigaret is er gewoon één te veel. Totdat Erik en ik echt opstonden als kinderen. Onze moeder kon de sigaretten uiteindelijk laten staan.
In maart 2018 kreeg Anneke, zij is mijn moeder, de diagnose longkanker. Bij het gesprek met de longarts zei mijn vader: "longkanker graad 3, dus wij staan met haar aan de rand van de afgrond". En zo was het, er was voor haar nog één strohalm. Het was volle bak voor mijn moeder. Een reeks chemo's en bestralingen in Leeuwarden, daar is het waar mijn partner als therapeutisch laborant werkt, mijn moeder doorstond alles en was apathisch gedurende het traject. Wat een weg legde mijn moeder af, respect! De therapie sloopte haar bijna helemaal. Op een gegeven moment was mijn moeder meer dood dan levend. MAAR 'she survived'. Nu, na ruim zes jaar monitoren, is ook zij er nog steeds. 'SCHOON', zoals ze zeggen, weliswaar met beperkingen, omdat de chemo's blijvende schade hebben achter gelaten in haar doen en laten.
En nu waarom ik echt weer de berg op ga:
Ik was in mei met mijn partner in Puglia, onder in de hak van Italië. Op de voorlaatste dag van onze vakantie werd ik getroffen door een uitval van mijn rechter onderbeen, ik had een wat scheef hangende mondhoek en ik kon niet goed meer uit mijn woorden komen. Mijn partner schrok en zij dacht aan een TIA, ik herstelde ter plaatse toch vlot van mijn verschijnselen en god-zij-dank waren we de volgende dag weer thuis. Veertien dagen later bleek uit de MRI dat ik een hersentumor had in mijn linkerhersenhelft. Geen kleine tumor maar een enorme, zowat ter grootte van een honkbal. Wij allen waren als uit het veld geslagen, die dag. Mijn neuroloog was rigoureus, hij had kort voor mijn diagnostisch consult de hele therapie-trein al in gang gezet. Of ik een second-opinion wilde vroeg hij. Ik zei: "nee man, dat ding zie ik zitten en moet er uit. Wat mij betreft zo snel mogelijk. Mijn neuroloog dacht net als ik. Wat een fijne kundige man is hij. Het ging inderdaad rigoureus, vijf dagen later lag ik 'from nine to five' vastgesjord op tafel onder een microscoop in de OK van het Martini Ziekenhuis in Groningen met mijn schedel open. De neurochirurg (een man met een van de mooiste beroepen weet ik nu) peuterde minuscuul de hele tumor uit mijn hoofd. Ik vroeg vooraf of hij foto's wilde maken. Dat deed hij voor mij 😘 onder de voorwaarde dat ik ze nooit aan derden zal tonen ✌️. Feit is dat ik opnames heb van de inhoud van mijn hoofd. Acht uur duurde de hersenoperatie en daarna voelde ik mij als was ik gesloopt. Al die tijd in mijn hersenen wroeten om die tumor er uit te krijgen. Twee spannende weken braken aan waarna ik duidelijkheid zou krijgen of het goed- of kwaadaardige was.
Op 3 juli 2024 ontving ik het bericht dat de tumor goedaardig was en volledig was verwijderd. 03-07-2024: mijn nieuwe verjaardag, 'second live has started'.
Sindsdien ben ik in herstel en nu ik dit schrijf ben ik nog lang niet klaar daarmee. Het herstel zal een jaar duren, dus op de berg ben ik zo'n beetje daarmee klaar mag ik hopen.
Het werd de zomer van mijn leven. Ik mocht op wonderbaarlijke wijze het traject ervaren van mijn hersentumor. Ik kon in die periode afscheid nemen van mijn ziekte. Hoe mooi is dat!
Maar hoe oneerlijk kan het zijn in de wereld. De dag na mijn operatie werd mijn oud-buurman in Beetsterzwaag met een mindere mooie diagnose geconfronteerd. Voor hem géén verjaardag meer. Vijf weken na mijn operatie zat ik in de kerk te luisteren naar zijn dochters en broer bij de afscheidsdienst van Gerard. Het is een scheve wereld waarin wij leven.
Fysiek gaat het nu goed met mij, mijn hersenen herstellen stadig aan en ik mag hopen dat het uiteindelijk weer allemaal goed gaat functioneren.
Mensen, ik maakte het onwaarschijnlijke mee. Een hersentumor waar je 'U' tegen zegt, zomaar voor de dag gekomen en verwijderd. Diagnose, operatie, ontslag uit het ziekenhuis. Dat alles binnen één week. De mensen in het Martini Ziekenhuis waren en zijn 'goud' waard voor mij. Allemaal hele beste mensen. Onbetaalbaar, en daarom investeer ik nu in mijn leven. En vraag ik jullie om te doneren. Ik rookte nooit, dronk al geen alcohol meer, let nu meer op mijn voeding en ben meer gaan bewegen. Ik voel dat dat moet om de inspanningen die gedaan voor mijn leven te rechtvaardigen. We leven in een prachtig land met TOP gezondheidszorg en om dat mogelijk te maken moeten we zoeken naar alle wegen om tumoren op te sporen en uit te roeien. DAAROM: geef een hengst op die doneerbutton, moeilijker is het niet. Volg mij, en je zult zien dat ik met een goed stel hersens de berg op fiets en loop. Want dat is wat ik ga doen, als het kan uit het zadel en in lichte draf...... 'See you on top of the mountain'. Zet je Spotify aan en luister maar eens naar Bruce Springsteen en zing mee: "Come on up for the rising". Dat is wat mijn vrouw en kinderen met mij doen: "Come on up, lay your hands in mine". HOE MOOI IS DAT, WIJ DOEN HET SAMEN.
BAM, scan de code voor Bruce, luister en doneer!
My Achievements
Ik heb me ingeschreven
Foto's toegevoegd
Zelf een eerste donatie gedaan
Vijf donaties ontvangen
Streefbedrag gehaald
Streefbedrag hoger dan 3500 ingevuld
Emails verstuurd
Pagina gedeeld op social
Donateurs bedankt
My Updates
9 november
Saturday 9th Nov Vandaag Ad6 meeting in Gorinchem. Wij zijn daar niet. Vandaag viert Marrit, met haar loop ik de berg omhoog op 5/6/25, haar verjaardag. Ik ben lekker op het erf aan het ‘rommelen’. Dat is wat ik weer kan en mag doen…. Even naar binnen voor een bak koffie en de mail checken. Katsjing, weer een donatie! Hoe klein of groot ook: ‘It makes my day.’ Share
Tik m aan (1).
Friday 8th Nov € 2000 is door de bocht! Zalig is het om nu al zoveel support te mogen ontvangen. Dank lieve mensen, brrrrr! Piekefel. Share
Luister naar The Rising, Bruce Springsteen
Monday 4th Nov
Thank you to my supporters
€26
Caroline Huetink
19 November 2024
€26
Nancy Binnekade
17 November 2024
Hallo Focko, Heel veel sterkte en kracht in dit proces! En succes met de tocht 💪 Prachtig initiatief ❣️ Groetjes, Een jaargenoot (‘89)
€26
Hinke Christoffers
16 November 2024
Succes en betterskip
€26
Joos
14 November 2024
Focko, Onwaarschijnlijk wat jou (EN Sylvia & de kids !!!!) overkomt, geen nieuws is hoe je ermee dealt. Aanpakken + aanpakken. TOP en alle succes gewenst. Voor 5/6/‘25 EN voor alle dagen !!!!
€106
Johan Van Der Hout
13 November 2024
Een goed initiatief
€630
Bijzonder Lekker Delicatessen
11 November 2024
€106
Titia Geertman
10 November 2024
€106
Tineke Henselmans
9 November 2024
Zet hem op!
€26
Miyuki
8 November 2024
Wauw Focko wat een inspirerend verhaal. En wat heeft het je ook veel gebracht. Mooi om te lezen en je te realiseren: het leven is elke dag weer een kado. Hoop je een keer te treffen weer. Maar eerst die berg op!!
€26
Trienke
8 November 2024
Wat in ferhaal, Focko! Hiel folle sukses!💪
€25
Peter Matahelumual
8 November 2024
Beste Focko, Sterkte! Groetnis, Peter Léon
€10
Irma Bakker
7 November 2024
Een goed herstel Focko en veel succes met het beklimmen van die berg!
€50
Petra Holkema
7 November 2024
Zet hem op Focko!!!
€30
Bea , Sanne & Lotte
7 November 2024
Heel folle succes 🍀 🚴🏼♀️ Jim kinne t 🙏🏼
€26
Christiaan Holwerda
7 November 2024
Respect.
€26
Evert Wind
7 November 2024
De kop ervoor en succes
€25
Rene Bethlehem
6 November 2024
Focko wat een mooi initiatief! En wat fijn om te horen dat het weer goed met jou gaat 💪 succes met binnenhalen!
€66
Gerben Bouma
6 November 2024
Succes jonge!!!
€16
Brenda Van Den Akker-bleumink
6 November 2024
Wat een bijzonder indrukwekkend verhaal, Focko. Ik wens je een goed en volledig herstel.
€26
Klaas Heijnen
6 November 2024
€26
De Hippe Boerin
6 November 2024
€26
Jord Van Riel
6 November 2024
Succes man 🥰
€26
Lennart Alderlieste
5 November 2024
Succes aan alle deelnemers, en sterkte met de trainingen als voorbereiding op de tocht.
€26
Ad Bakx
4 November 2024
Hoi Focko, wat een roller coaster! In 2013 fietsten we in hetzelfde team die berg op en genoten we samen van de unieke sfeer. Dus geen twijfel of ik doneer, voor jou en voor mijn vader die in 2004 aan een inoperabele hersen tumor overleed. In gedachten zal ik weer met je mee omhoog fietsen!
€429
Conval Nederland Bv
4 November 2024
Veel succes Focko!
€25
Rogier Mol/ Taupe Business Value
4 November 2024
Veel succes Focko, ik hoop dat de ingreep het gewenste effect heeft en wens je veel sterkte met het herstel. Veel suc6 op 5 juni, soms is de weg belangrijker dan het doel.
€26
Linda Van Gaalen
4 November 2024
Jeetje Fokko, wat een open en eerlijk verhaar. En wat een reis! Ik wens jullie een fantastische trainingstijd en rit toe. Op naar volledig herstel.
€10
Arjen Schol
4 November 2024
Forza!
€106
Buro Food Qa
3 November 2024
€26
Janet
3 November 2024
Wat een verhaal Focko! Veel succes met je actie en op de berg volgend jaar. En dat je herstel maar goed door mag zetten.
€26
Willem Van Verschuer
3 November 2024
Succes
€26
Jetske
3 November 2024
Heftich ferhaal! Moai dat it no goed mei dy giet en hopelik eltse dei wat better. Súkses mei de foarbereiding nei 5 juny. Ik draach in lyts stientsje by
€26
Ingrid Scholten
3 November 2024
Heel veel succes met de voorbereiding Focko en jullie uitdaging. Ik duim. Zet hem op!
€26
Anja Bakker
3 November 2024
Sterkte Focko !
€26
Henk De Boer
3 November 2024
Veel sterkte Focko! Daarnaast veel succes samen de trainingen!
Focko, ik schrik hiervan zeg! Maar wat fijn om te lezen dat het na zo n diagnose ook goed kan komen. Afgelopen vrijdag hebben wij afscheid genomen van een goede vriend bij wie een jaar geleden een hersentumor (glioblastoom) is gediagnosticeerd, 2,5 jaar geleden is mijn vader aan dezelfde hersentumor overleden. Dus maak er wat van en heel veel succes met de voorbereidingen, gas op die panty! Groet Caroline